1. RAB'be
şükredin, çünkü O iyidir,
Sevgisi sonsuzdur.
2. Böyle
desin RAB'bin fidyeyle kurtardıkları,
Düşman pençesinden özgür
kıldıkları,
3. Doğudan,
batıdan, kuzeyden, güneyden,
Bütün ülkelerden topladıkları.
4. Issız
çöllerde dolaştılar,
Yerleşecekleri kente giden bir
yol bulamadılar.
5. Aç,
susuz,
Sefil oldular.
6. O zaman
sıkıntı içinde RAB'be yakardılar,
RAB kurtardı onları
dertlerinden.
7. Yerleşecekleri
bir kente varıncaya dek,
Onlara doğru yolda öncülük
etti.
8. Şükretsinler
RAB'be sevgisi için,
İnsanlar yararına yaptığı
harikalar için.
9. Çünkü O
susamış canın susuzluğunu giderir,
Aç canı iyiliklerle doyurur.
10. Zincire
vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar,
Karanlıkta, zifiri karanlıkta
oturmuştu.
11. Çünkü
Tanrı'nın sözlerine başkaldırmışlardı,
Reddetmişlerdi Yüceler
Yücesi'nin öğüdünü.
12. Ağır
işlerle hayatı onlara zehir etti,
Çöktüler, yardım eden olmadı.
13. O zaman
sıkıntı içinde RAB'be yakardılar,
RAB kurtardı onları
dertlerinden;
14. Çıkardı
karanlıktan, zifiri karanlıktan,
Kopardı zincirlerini.
15. Şükretsinler
RAB'be sevgisi için,
İnsanlar yararına yaptığı
harikalar için!
16. Çünkü
tunç kapıları kırdı,
Demir kapı kollarını parçaladı
O.
17. Cezalarını
buldu aptallar,
Suçları, başkaldırıları
yüzünden.
18. İğrenir
olmuşlardı bütün yemeklerden,
Ölümün kapılarına
yaklaşmışlardı.
19. O zaman
sıkıntı içinde RAB'be yakardılar,
RAB kurtardı onları
dertlerinden.
20. Sözünü
gönderip iyileştirdi onları,
Kurtardı ölüm çukurundan.
21. Şükretsinler
RAB'be sevgisi için,
İnsanlar yararına yaptığı
harikalar için!
22. Şükran
kurbanları sunsunlar
Ve sevinç ezgileriyle
duyursunlar O'nun yaptıklarını!
23. Gemilerle
denize açılanlar,
Okyanuslarda iş yapanlar,
24. RAB'bin
işlerini,
Derinliklerde yaptığı
harikaları gördüler.
25. Çünkü O
buyurunca şiddetli bir fırtına koptu,
Dalgalar şaha kalktı.
26. Göklere
yükselip diplere indi gemiler,
Sıkıntıdan canları burunlarına
geldi gemicilerin,
27. Sarhoş
gibi sallanıp sendelediler,
Ustalıkları işe yaramadı.
28. O zaman
sıkıntı içinde RAB'be yakardılar,
RAB kurtardı onları
dertlerinden.
29. Fırtınayı
limanlığa çevirdi,
Yatıştı dalgalar;
30. Rahatlayınca
sevindiler,
Diledikleri limana götürdü RAB
onları.
31. Şükretsinler
RAB'be sevgisi için,
İnsanlar yararına yaptığı
harikalar için!
32. Yüceltsinler
O'nu halk topluluğunda,
Övgüler sunsunlar ileri
gelenlerin toplantısında.
33. Irmakları
çöle çevirir,
Pınarları kurak toprağa,
34. Verimli
toprağı çorak alana,
Orada yaşayanların kötülüğü
yüzünden.
35. Çölü su
birikintisine çevirir,
Kuru toprağı pınara.
36. Açları
yerleştirir oraya;
Oturacak bir kent kursunlar,
37. Tarlalar
ekip bağlar diksinler,
Bol ürün alsınlar diye.
38. RAB'bin
kutsamasıyla,
Çoğaldılar alabildiğine,
Eksiltmedi hayvanlarını.
39. Sonra
azaldılar, alçaldılar,
Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
40. RAB
rezalet saçtı soylular üzerine,
Yolu izi belirsiz bir çölde
dolaştırdı onları.
41. Ama
yoksulu sefaletten kurtardı,
Koyun sürüsü gibi çoğalttı
ailelerini.
42. Doğru insanlar
görüp sevinecek,
Kötülerse ağzını kapayacak.
43. Aklı
olan bunları göz önünde tutsun,
RAB'bin sevgisini dikkate
alsın.