BÖLÜM 150

1. RAB'be övgüler sunun!
Kutsal katında Tanrı'ya övgüler sunun!
Övgüler sunun O'na, gücünü gösteren göklerde!
2. Övgüler sunun O'na güçlü işleri için!
Övgüler sunun O'na eşsiz büyüklüğüne yaraşır biçimde!
3. Boru çalarak O'na övgüler sunun!
Çenkle ve lirle O'na övgüler sunun!
4. Tef ve dansla O'na övgüler sunun!
Saz ve kavalla O'na övgüler sunun!
5. Zillerle O'na övgüler sunun!
Çınlayan zillerle O'na övgüler sunun!
6. Bütün canlı varlıklar RAB'be övgüler sunsun!
RAB'be övgüler sunun!

BÖLÜM 149

1. RAB'be övgüler sunun!
RAB'be yeni bir ezgi söyleyin,
Sadık kullarının toplantısında
O'na övgüler yükseltin!
2. İsrail Yaratıcısı'nda sevinç bulsun,
Siyon halkı Kralları'yla coşsun!
3. Dans ederek övgüler sunsunlar O'nun adına,
Tef ve lir çalarak O'nu ilahilerle övsünler!
4. Çünkü RAB halkından hoşlanır,
Alçakgönüllüleri zafer tacıyla süsler.
5. Bu onurla mutlu olsun sadık kulları,
Sevinç ezgileri okusunlar yataklarında!
6. Ağızlarında Tanrı'ya yüce övgüler,
Ellerinde iki ağızlı kılıçla
7. Uluslardan öç alsınlar,
Halkları cezalandırsınlar,
8. Krallarını zincire,
Soylularını prangaya vursunlar!
9. Yazılan kararı onlara uygulasınlar!
Bütün sadık kulları için onurdur bu.
RAB'be övgüler sunun!

BÖLÜM 148

1. RAB'be övgüler sunun!
Göklerden RAB'be övgüler sunun,
Yücelerde O'na övgüler sunun!
2. Ey bütün melekleri, O'na övgüler sunun,
Övgüler sunun O'na, ey bütün göksel orduları!
3. Ey güneş, ay, O'na övgüler sunun,
Övgüler sunun O'na, ey ışıldayan bütün yıldızlar!
4. Ey göklerin en yüce katı
Ve göklerin üstündeki sular,
O'na övgüler sunun!
5. RAB'bin adına övgüler sunsunlar,
Çünkü O buyruk verince, var oldular;
6. Bozulmayacak bir kural koyarak,
Onları sonsuza dek yerlerine oturttu.
7. Yeryüzünden RAB'be övgüler sunun,
Ey deniz canavarları, bütün enginler,
8. Şimşek, dolu, kar, bulutlar,
O'nun buyruğuna uyan fırtınalar,
9. Dağlar, bütün tepeler,
Meyve ağaçları, sedir ağaçları,
10. Yabanıl ve evcil hayvanlar,
Sürüngenler, uçan kuşlar,
11. Yeryüzünün kralları, bütün halklar,
Önderler, yeryüzünün bütün yöneticileri,
12. Delikanlılar, genç kızlar,
Yaşlılar, çocuklar!
13. RAB'bin adına övgüler sunsunlar,
Çünkü yalnız O'nun adı yücedir.
O'nun yüceliği yerin göğün üstündedir.
14. RAB kendi halkını güçlü kıldı,
Bütün sadık kullarına,
Kendisine yakın olan halka,
İsrailoğulları'na ün kazandırdı.
RAB'be övgüler sunun!

BÖLÜM 147

1. RAB'be övgüler sunun!
Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek!
O'na övgü yaraşır.
2. RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i,
Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
3. O kırık kalplileri iyileştirir,
Yaralarını sarar.
4. Yıldızların sayısını belirler,
Her birini adıyla çağırır.
5. Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür,
Sınırsızdır anlayışı.
6. RAB mazlumlara yardım eder,
Kötüleri yere çalar.
7. RAB'be şükran ezgileri okuyun,
Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
8. O'dur gökleri bulutlarla kaplayan,
Yeryüzüne yağmur sağlayan,
Dağlarda ot bitiren.
9. O yiyecek sağlar hayvanlara,
Bağrışan kuzgun yavrularına.
10. Ne atın gücünden zevk alır,
Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
11. RAB kendisinden korkanlardan,
Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
12. RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim!
Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
13. Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar,
İçindeki halkı kutsar.
14. Sınırlarını esenlik içinde tutar,
Seni en iyi buğdayla doyurur.
15. Yeryüzüne buyruğunu gönderir,
Sözü çarçabuk yayılır.
16. Yapağı gibi kar yağdırır,
Kırağıyı kül gibi saçar.
17. Aşağıya iri iri dolu savurur,
Kim dayanabilir soğuğuna?
18. Buyruk verir, eritir buzları,
Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
19. Sözünü Yakup'a,
Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
20. Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu,
Onlar O'nun ilkelerini bilmezler.
RAB'be övgüler sunun!

BÖLÜM 146

1. RAB'be övgüler sunun!
Ey gönlüm, RAB'be övgüler sun.
2. Yaşadıkça RAB'be övgüler sunacak,
Var oldukça Tanrım'a ilahiler dizeceğim.
3. Önderlere,
Sizi kurtaramayacak insanlara güvenmeyin.
4. O son soluğunu verince toprağa döner,
O gün tasarıları da biter.
5. Ne mutlu yardımcısı Yakup'un Tanrısı olan insana,
Umudu Tanrısı RAB'de olana!
6. Yeri göğü,
Denizi ve içindeki her şeyi yaratan,
Sonsuza dek sadık kalan,
7. Ezilenlerin hakkını alan,
Açlara yiyecek sağlayan O'dur.
RAB tutsakları özgür kılar,
8. Körlerin gözünü açar,
İki büklüm olanları doğrultur,
Doğruları sever.
9. RAB garipleri korur,
Öksüze, dul kadına yardım eder,
Kötülerin yolunuysa saptırır.
10. RAB Tanrın sonsuza dek, ey Siyon,
Kuşaklar boyunca egemenlik sürecek.
RAB'be övgüler sunun!

BÖLÜM 145

Davut'un övgü ilahisi
1. Ey Tanrım, ey Kral, seni yücelteceğim,
Adını sonsuza dek öveceğim.
2. Seni her gün övecek,
Adını sonsuza dek yücelteceğim.
3. RAB büyüktür, yalnız O övgüye yaraşıktır,
Akıl ermez büyüklüğüne.
4. Yaptıkların kuşaktan kuşağa şükranla anılacak,
Güçlü işlerin duyurulacak.
5. Düşüneceğim harika işlerini,
İnsanlar büyüklüğünü, yüce görkemini konuşacak.
6. Yaptığın müthiş işlerin gücünden söz edecekler,
Ben de senin büyüklüğünü duyuracağım.
7. Eşsiz iyiliğinin anılarını kutlayacak,
Sevinç ezgileriyle övecekler doğruluğunu.
8. RAB lütufkar ve sevecendir,
Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.
9. RAB herkese iyi davranır,
Sevecenliği bütün yapıtlarını kapsar.
10. Bütün yapıtların sana şükreder, ya RAB,
Sadık kulların sana övgüler sunar.
11. Krallığının yüceliğini anlatır,
Kudretini konuşur;
12. Herkes senin gücünü,
Krallığının yüce görkemini bilsin diye.
13. Senin krallığın sonsuz bir krallıktır,
Egemenliğin kuşaklar boyunca sürer.
RAB verdiği bütün sözleri tutar,
Her davranışı sevgi doludur.
14. RAB her düşene destek olur,
İki büklüm olanları doğrultur.
15. Herkesin umudu sende,
Onlara yiyeceklerini zamanında veren sensin.
16. Elini açar,
Bütün canlıları doyurursun dilediklerince.
17. RAB bütün davranışlarında adil,
Yaptığı bütün işlerde sevecendir.
18. RAB kendisini çağıran,
İçtenlikle çağıran herkese yakındır.
19. Dileğini yerine getirir kendisinden korkanların,
Feryatlarını işitir, onları kurtarır.
20. RAB korur kendisini seven herkesi,
Yok eder kötülerin hepsini.
21. RAB'be övgüler sunsun ağzım!
Bütün canlılar O'nun kutsal adına,
Sonsuza dek övgüler dizsin.

BÖLÜM 144

Davut'un mezmuru
1. Ellerime vuruşmayı,
Parmaklarıma savaşmayı öğreten
Kayam RAB'be övgüler olsun!
2. O'dur benim vefalı dostum, kalem,
Kurtarıcım, kulem,
Kalkanım, O'na sığınırım;
O'dur halkları bana boyun eğdiren!
3. Ya RAB, insan ne ki, onu gözetesin,
İnsan soyu ne ki, onu düşünesin?
4. İnsan bir soluğu andırır,
Günleri geçici bir gölge gibidir.
5. Ya RAB, gökleri yar, aşağıya in,
Dokun dağlara, tütsünler.
6. Şimşek çaktır, dağıt düşmanı,
Savur oklarını, şaşkına çevir onları.
7. Yukarıdan elini uzat, kurtar beni;
Çıkar derin sulardan,
Al eloğlunun elinden.
8. Onların ağzı yalan saçar,
Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.
9. Ey Tanrı, sana yeni bir ezgi söyleyeyim,
Seni on telli çenkle, ilahilerle öveyim.
10. Sensin kralları zafere ulaştıran,
Kulun Davut'u kötülük kılıcından kurtaran.
11. Kurtar beni, özgür kıl
Eloğlunun elinden.
Onların ağzı yalan saçar,
Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.
12. O zaman gençliğinde
Sağlıklı yetişen fidan gibi olacak oğullarımız,
Sarayın oymalı sütunları gibi olacak kızlarımız.
13. Her türlü ürünle dolup taşacak ambarlarımız;
Binlerce, on binlerce yavrulayacak
Çayırlarda davarlarımız.
14. Semiz olacak sığırlarımız;
Surlarımıza gedik açılmayacak,
İnsanlarımız sürgün edilmeyecek,
Meydanlarımızda feryat duyulmayacak!
15. Ne mutlu bunlara sahip olan halka!
Ne mutlu Tanrısı RAB olan halka!

BÖLÜM 143

Davut'un mezmuru
1. Duamı işit, ya RAB,
Yalvarışlarıma kulak ver!
Sadakatinle, doğruluğunla yanıt ver bana!
2. Kulunla yargıya girme,
Çünkü hiçbir canlı senin karşında aklanmaz.
3. Düşman beni kovalıyor,
Ezip yere seriyor.
Çoktan ölmüş olanlar gibi,
Beni karanlıklarda oturtuyor.
4. Bu yüzden bunalıma düştüm,
Yüreğim perişan.
5. Geçmiş günleri anıyor,
Bütün yaptıklarını derin derin düşünüyor,
Ellerinin işine bakıp dalıyorum.
6. Ellerimi sana açıyorum,
Canım kurak toprak gibi sana susamış. Sela
7. Çabuk yanıt ver bana, ya RAB,
Tükeniyorum.
Çevirme benden yüzünü,
Yoksa ölüm çukuruna inen ölülere dönerim.
8. Sabahları duyur bana sevgini,
Çünkü sana güveniyorum;
Bana gideceğim yolu bildir,
Çünkü duam sanadır.
9. Düşmanlarımdan kurtar beni, ya RAB;
Sana sığınıyorum.
10. Bana istemini yapmayı öğret,
Çünkü Tanrım'sın benim.
Senin iyi Ruhun,
Düz yolda bana öncülük etsin!
11. Ya RAB, adın uğruna yaşam ver bana,
Doğruluğunla kurtar beni sıkıntıdan.
12. Sevginden ötürü,
Öldür düşmanlarımı,
Yok et bütün hasımlarımı,
Çünkü senin kulunum ben.

BÖLÜM 142

Davut'un maskili - Mağaradayken ettiği dua
1. Yüksek sesle yakarıyorum RAB'be,
Yüksek sesle RAB'be yalvarıyorum.
2. Önüne döküyorum yakınmalarımı,
Önünde anlatıyorum sıkıntılarımı.
3. Bunalıma düştüğümde,
Gideceğim yolu sen bilirsin.
Tuzak kurdular yürüdüğüm yola.
4. Sağıma bak da gör,
Kimse saymıyor beni,
Sığınacak yerim kalmadı,
Kimse aramıyor beni.
5. Sana haykırıyorum, ya RAB:
"Sığınağım,
Yaşadığımız bu dünyada nasibim sensin" diyorum.
6. Haykırışıma kulak ver,
Çünkü çok çaresizim;
Kurtar beni ardıma düşenlerden,
Çünkü benden güçlüler.
7. Çıkar beni zindandan,
Adına şükredeyim.
O zaman doğrular çevremi saracak,
Bana iyilik ettiğin için.

BÖLÜM 141

Davut'un mezmuru
1. Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş!
Sana yakarınca sesime kulak ver!
2. Duam önünde yükselen buhur gibi,
El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!
3. Ya RAB, ağzıma bekçi koy,
Dudaklarımın kapısını koru!
4. Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin,
Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım;
Onların nefis yemeklerini tatmayayım.
5. Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır,
Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir,
Başım reddetmez onu.
Çünkü duam hep kötülere karşıdır.
6. Önderleri kayalardan aşağı atılınca,
Dinleyecekler tatlı sözlerimi.
7. Sürülüp yarılmış toprak gibi,
Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına.
8. Ancak gözlerim sende, ya Rab Yahve,
Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!
9. Koru beni kurdukları tuzaktan,
Suç işleyenlerin kapanlarından.
10. Ben güvenlik içinde geçip giderken,
Kendi ağlarına düşsün kötüler.

BÖLÜM 140

Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1. Ya RAB, kurtar beni kötü insandan,
Koru beni zorbadan.
2. Onlar yüreklerinde kötülük tasarlar,
Savaşı sürekli körükler,
3. Yılan gibi dillerini bilerler,
Engerek zehiri var dudaklarının altında. Sela
4. Ya RAB, sakın beni kötünün elinden,
Koru beni zorbadan;
Bana çelme takmayı tasarlıyorlar.
5. Küstahlar benim için tuzak kurdu,
Haydutlar ağ gerdi;
Yol kenarına kapan koydular benim için. Sela
6. Sana diyorum, ya RAB: "Tanrım sensin."
Yalvarışıma kulak ver, ya RAB.
7. Ya Rab Yahve, güçlü kurtarıcım,
Savaş gününde başımı korudun.
8. Kötülerin dileklerini yerine getirme, ya RAB,
Tasarılarını ileri götürme!
Yoksa gurura kapılırlar. Sela
9. Beni kuşatanların başını,
Dudaklarından dökülen fesat kaplasın.
10. Kızgın korlar yağsın üzerlerine!
Ateşe, dipsiz çukurlara atılsınlar,
Bir daha kalkamasınlar.
11. İftiracılara ülkede hayat kalmasın,
Felaket zorbaları amansızca avlasın.
12. Biliyorum, RAB mazlumun davasını savunur,
Yoksulları haklı çıkarır.
13. Kuşkusuz, doğrular senin adına şükredecek,
Dürüstler senin huzurunda oturacak.

BÖLÜM 139

Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1. Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
2. Oturup kalkışımı bilirsin,
Niyetimi uzaktan anlarsın.
3. Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin,
Bütün yaptıklarımdan haberin var.
4. Daha sözü ağzıma almadan,
Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
5. Beni çepeçevre kuşattın,
Elini üzerime koydun.
6. Kaldıramam böylesi bir bilgiyi,
Başa çıkamam, erişemem.
7. Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan,
Nereye kaçabilirim huzurundan?
8. Göklere çıksam, oradasın,
Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.
9. Seherin kanatlarını alıp uçsam,
Denizin ötesine konsam,
10. Orada bile elin yol gösterir bana,
Sağ elin tutar beni.
11. Desem ki: "Karanlık beni kaplasın,
Çevremdeki aydınlık geceye dönsün."
12. Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için,
Gece, gündüz gibi ışıldar,
Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
13. İç varlığımı sen yarattın,
Anamın rahminde beni sen ördün.
14. Sana övgüler sunarım,
Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım.
Ne harika işlerin var!
Bunu çok iyi bilirim.
15. Gizli yerde yaratıldığımda,
Yeryüzünün derinliklerinde örüldüğümde,
Bedenim senden gizli değildi.
16. Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni;
Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden,
Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
17. Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı,
Sayıları ne çok!
18. Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam.
Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
19. Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen!
Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
20. Çünkü senin için kötü konuşuyorlar,
Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
21. Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden?
Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
22. Onlardan tümüyle nefret ediyor,
Onları düşman sayıyorum.
23. Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi,
Sına beni, öğren kaygılarımı.
24. Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı,
Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!

BÖLÜM 138

Davut'un mezmuru
1. Bütün yüreğimle sana şükrederim, ya RAB,
İlahlar önünde seni ilahilerle överim.
2. Kutsal tapınağına doğru eğilir,
Adına şükrederim,
Sevgin, sadakatin için.
Çünkü adını ve sözünü her şeyden üstün tuttun.
3. Seslendiğim gün bana yanıt verdin,
İçime güç koydun, beni yüreklendirdin.
4. Şükretsin sana, ya RAB, yeryüzü krallarının tümü,
Çünkü ağzından çıkan sözleri işittiler.
5. Yaptığın işleri ezgilerle övsünler, ya RAB,
Çünkü çok yücesin.
6. RAB yüksekse de,
Alçakgönüllüleri gözetir,
Küstahları uzaktan tanır.
7. Sıkıntıya düşersem, canımı korur,
Düşmanlarımın öfkesine karşı el kaldırırsın,
Sağ elin beni kurtarır.
8. RAB her şeyi yapar benim için.
Sevgin sonsuzdur, ya RAB,
Ele aldığın işi bırakma!

BÖLÜM 137

1. Babil ırmakları kıyısında oturup
Siyon'u andıkça ağladık;
2. Çevredeki söğütlere
Lirlerimizi astık.
3. Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler,
Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor,
"Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!" diyorlardı.
4. Nasıl okuyabiliriz RAB'bin ezgisini
El toprağında?
5. Ey Yeruşalim, seni unutursam,
Sağ elim kurusun.
6. Seni anmaz,
Yeruşalim'i en büyük sevincimden üstün tutmazsam,
Dilim damağıma yapışsın!
7. Yeruşalim'in düştüğü gün,
"Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!"
Diyen Edomlular'ın tavrını anımsa, ya RAB.
8. Ey sen, yıkılası Babil Kenti,
Ne mutlu bize yaptıklarını
Sana ödetecek olana!
9. Ne mutlu senin yavrularını tutup
Kayalarda parçalayacak insana!

BÖLÜM 136

1. Şükredin RAB'be, çünkü O iyidir,
Sevgisi sonsuzdur.
2. Şükredin tanrılar Tanrısı'na,
Sevgisi sonsuzdur.
3. Şükredin rabler Rabbi'ne,
Sevgisi sonsuzdur;
4. Büyük harikalar yapan tek varlığa,
Sevgisi sonsuzdur;
5. Gökleri bilgece yaratana,
Sevgisi sonsuzdur;
6. Yeri sular üzerine yayana,
Sevgisi sonsuzdur;
7. Büyük ışıklar yaratana,
Sevgisi sonsuzdur;
8. Gündüze egemen olsun diye güneşi,
Sevgisi sonsuzdur;
9. Geceye egemen olsun diye ayı ve yıldızları yaratana,
Sevgisi sonsuzdur;
10. Mısır'da ilk doğanları öldürene,
Sevgisi sonsuzdur;
11-12. Güçlü eli, kudretli koluyla
Sevgisi sonsuzdur;
İsrail'i Mısır'dan çıkarana,
Sevgisi sonsuzdur;
13. Kamış Denizi'ni ikiye bölene,
Sevgisi sonsuzdur;
14. İsrail'i ortasından geçirene,
Sevgisi sonsuzdur;
15. Firavun'la ordusunu Kamış Denizi'ne dökene,
Sevgisi sonsuzdur;
16. Kendi halkını çölde yürütene,
Sevgisi sonsuzdur;
17. Büyük kralları vurana,
Sevgisi sonsuzdur;
18. Güçlü kralları öldürene,
Sevgisi sonsuzdur;
19. Amor Kralı Sihon'u,
Sevgisi sonsuzdur;
20. Başan Kralı Og'u öldürene,
Sevgisi sonsuzdur;
21-22. Topraklarını miras olarak,
Sevgisi sonsuzdur;
Kulu İsrail'e miras verene,
Sevgisi sonsuzdur;
23. Düşkün günlerimizde bizi anımsayana,
Sevgisi sonsuzdur;
24. Düşmanlarımızdan bizi kurtarana,
Sevgisi sonsuzdur;
25. Bütün canlılara yiyecek verene,
Sevgisi sonsuzdur.
26. Şükredin Göklerin Tanrısı'na,
Sevgisi sonsuzdur.

BÖLÜM 135

1-2. RAB'be övgüler sunun!
RAB'bin adına övgüler sunun,
Ey RAB'bin kulları!
Ey sizler, RAB'bin Tapınağı'nda,
Tanrımız'ın Tapınağı'nın avlularında hizmet edenler,
Övgüler sunun!
3. RAB'be övgüler sunun,
Çünkü RAB iyidir.
Adını ilahilerle övün,
Çünkü hoştur bu.
4. RAB kendine Yakup'u,
Öz halkı olarak İsrail'i seçti.
5. Biliyorum, RAB büyüktür,
Efendimiz bütün ilahlardan üstündür.
6. RAB ne isterse yapar,
Göklerde, yeryüzünde,
Denizlerde, bütün derinliklerde.
7. Yeryüzünün dört bucağından bulut yükseltir,
Yağmur için şimşek çaktırır,
Ambarlarından rüzgar çıkarır.
8. İnsanlardan hayvanlara dek
Mısır'da ilk doğanları öldürdü.
9. Ey Mısır, senin orta yerinde,
Firavun'la bütün görevlilerine
Belirtiler, şaşılası işler gösterdi.
10. Birçok ulusu bozguna uğrattı,
Güçlü kralları öldürdü:
11. Amor Kralı Sihon'u,
Başan Kralı Og'u,
Bütün Kenan krallarını.
12. Topraklarını miras,
Evet, miras olarak halkı İsrail'e verdi.
13. Ya RAB, adın sonsuza dek sürecek,
Bütün kuşaklar seni anacak.
14. RAB halkını haklı çıkarır,
Kullarına acır.
15. Ulusların putları altın ve gümüşten yapılmış,
İnsan elinin eseridir.
16. Ağızları var, konuşmazlar,
Gözleri var, görmezler,
17. Kulakları var, duymazlar,
Soluk alıp vermezler.
18. Onları yapan, onlara güvenen herkes
Onlar gibi olacak!
19. Ey İsrail halkı, RAB'be övgüler sun!
Ey Harun soyu, RAB'be övgüler sun!
20. Ey Levi soyu, RAB'be övgüler sun!
RAB'be övgüler sunun, ey RAB'den korkanlar!
21. Yeruşalim'de oturan RAB'be
Siyon'dan övgüler sunulsun!
RAB'be övgüler sunun!

BÖLÜM 134

Hac ilahisi
1. Ey sizler, RAB'bin bütün kulları,
RAB'bin Tapınağı'nda gece hizmet edenler,
O'na övgüler sunun!
2. Ellerinizi Kutsal Yer'e doğru kaldırıp
RAB'be övgüler sunun!
3. Yeri göğü yaratan
RAB kutsasın sizi Siyon'dan.

BÖLÜM 133

Davut'un hac ilahisi
1. Ne iyi, ne güzeldir,
Birlik içinde kardeşçe yaşamak!
2. Başa sürülen değerli yağ gibi,
Sakaldan, Harun'un sakalından
Kaftanının yakasına dek inen yağ gibi.
3. Hermon Dağı'na yağan çiy
Siyon dağlarına yağıyor sanki.
Çünkü RAB orada bereketi,
Sonsuz yaşamı buyurdu.

BÖLÜM 132

Hac ilahisi
1-2. Ya RAB, Davut'un hatırı için,
Çektiği bütün zorlukları,
Sana nasıl ant içtiğini,
Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
3. "Evime gitmeyeceğim,
Yatağıma uzanmayacağım,
4. Gözlerime uyku girmeyecek,
Göz kapaklarım kapanmayacak,
5. RAB'be bir yer,
Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek."
6. Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk,
Onu Yaar kırlarında bulduk.
7. "RAB'bin konutuna gidelim,
Ayağını dayadığı taburenin önünde tapınalım" dedik.
8. Çık ya RAB, yaşayacağın yere,
Gücünü simgeleyen Sandık'la birlikte.
9. Kâhinlerin doğruluğu kuşansın,
Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
10. Kulun Davut'un hatırı için,
Meshettiğin krala yüz çevirme.
11. RAB Davut'a kesin ant içti,
Andından dönmez:
"Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
12. Eğer oğulların antlaşmama,
Vereceğim öğütlere uyarlarsa,
Onların oğulları da sonsuza dek
Senin tahtına oturacak."
13. Çünkü RAB Siyon'u seçti,
Onu konut edinmek istedi.
14. "Sonsuza dek yaşayacağım yer budur" dedi,
"Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
15. Çok bereketli kılacağım erzağını,
Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
16. Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini;
Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
17. Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım,
Meshettiğim kralın soyunu
Yanan meşale gibi sürdüreceğim.
18. Düşmanlarını utanca bürüyeceğim,
Ama onun başındaki taç parıldayacak."

BÖLÜM 131

Davut'un hac ilahisi
1. Ya RAB, yüreğimde gurur yok,
Gözüm yükseklerde değil.
Büyük işlerle,
Kendimi aşan harika işlerle uğraşmıyorum.
2. Tersine, ana kucağında sütten kesilmiş çocuk gibi,
Kendimi yatıştırıp huzur buldum,
Sütten kesilmiş çocuğa döndüm.
3. Ey İsrail, RAB'be umut bağla
Şimdiden sonsuza dek!
Kaydol: Kayıtlar (Atom)